Tekapo

15 april 2018 - Tekapo, Nieuw-Zeeland

Wat een reis hierheen! Wat een wilde prachtige natuur. De "witte bergen" zoals Fenna ze noemt, komen steeds dichterbij. doordat het zo koud is geweest ligt er aardig wat sneeuw. De auto gaf aan dat het ook maar 4 graden was!! Gelukkig is het binnen lekker warm en met even uitstappen voor een foto of de wc, Heb je daar geen last van.
Na ruim 2u rijden kwamen we aan in tekapo.. We zagen alleen maar chinezen en een paar winkels? is dit echt alles? maar doorrijden naar t adres voor de sleutel. Toch een woonwijkje. maar we waren veel te vroeg. Geen speeltuin te vinden dus maar lekker aan het stenenstrand. Thijs klimt graag op alle stenen en ze worden ook in de zee gegooit.
Het water is hier een hele rare kleur blauw.
Dit komt door kleileem. Dit is een fijn poeder dat in smeltwater van de gletsjer komt. samen met water breekt het t zonlicht waardoor het melkachtig turkuooise kleur krijgt.
Na een lunch aan t water, maar de sleutel halen. We bleken tegenover ons huisje te hebben gezeten!!
Een schattig huisje met serre. Alles is weer compleet, behalve een vaatwasser... Dat wordt met de hand afwassen.
We gingen ook nog naar het souvenierswinkeltje kijken. Voor de kinderen een pet en hoed gekocht. De zon schijnt hier heel fel, dus die zijn ook echt wel nodig.
Smiddags maakte thijs een tekening, een rondje met 3 poppetjes erin
Mama, Thijs en Fenna ze gingen op avontuur in t park. Dus ik zei: We hebben hier toch geen park?" "nee, maar wel natuur. daar aan de overkant bij dat puntje begint mijn route. Wil jij morgen mee?" Natuurlijk wilde ik dat wel. Fenna ook. Papa wilde ook mee, dus die werd er nog bijgetekend.
Dus de volgende ochtend gingen we, warm aangekleed, op pad. Thijs wees de weg wel. zijn eigen rugtas om, met kaart, zijn nieuwe drinkbeker met water en een appel.
Met de auto naar zijn plek gereden en meteen wilde hij aan t bankje gaan eten. Toen Jeroen ging plassen vloog er 2x een vogeltje tegen mij aan. zal wel toeval zijn dacht ik, maar toen ik ging, vloog hij ook tegen jeroen aan. We werden gewoon aangevallen door een vogel zo groot als een musje. De kinderen speelden rustig op t gras en hadden niks door.
Thijs wees best goed de weg. er is best hoog water, dus de paden waren soms vol met water. Hij verzon dan een oplossing. Hij snuffelde of we op de goede weg zaten en controleerde op de kaart.
Opeens werdt het een schatkaart en het schat lag in het water. T water is heel helder, maar toch konden we de schat niet zien. Maar even t fruit gegeten en gedronken. Toen had hij een plan. " ik kan best wel het water on hoor mam. t is niet koud..." Logisch als t buiten 6 graden is. het water is 15 ongeveer. Gelukkig hadden we een handdoek meegenomen, dus waarom ook niet... nou hij ging hoor. schoenen en sokken uit, broek afgritst en toch een paar stappen het water in. Toen er toch maar uit... Dapper hoor.
Daarna de auto weer gezocht, Fenna klaagde de hele route, en Thuis wat eten.
Na de lunch wilde ik bij de souvenierwinkels kijken voor speciale zalf waardoor wondjes sneller genezen. mn moeder besteld het hier vandaan. En fenna is bij de mouraki boulders op grint gevallen met haar voorhoofd, dus die zalf kunnen we wel gebruiken.
Daarna nog even daar aan het water gespeeld met de grote stenen. ondertussen was jeroen aan het hardlopen.
De 3e dag hier hebben we heel rustigaan gedaan. boodschappen, spelen etc. Nu is het avond en ga ik inpakken, want morgen gaan we naar christchurch. nouja vlakbij... Daar verblijven we maar 2 nachten.

Foto’s